zondag 7 maart 2010

Deceptie

Deceptie. Totale deceptie. Mijn gemoedstoestand zo ongeveer. Kan het nog niet helemaal bevatten, maar volgens mij ben ik geen raadslid meer. Het zal er de eerstvolgende raadsvergadering waarschijnlijk pas echt in hakken, want dan mag ik niet meer aanschuiven.

Ik geloof niet dat ik me ooit zo verslagen heb gevoeld. Met hart en ziel heb ik me de laatste maanden ingezet voor de partij en dan krijg je dit. Door de keus voor een 'strategische' lijst kwam ik op plaats acht terecht en toen maakte ik me al zorgen. En terecht, bleek...

Veroordeeld tot de schaduwfractie dus. Terwijl ik juist van de zomer echt bevlogen werd van het idee een flinke stap te maken in de politiek. Toen ik met gemengde gevoelens aanschoof in december 2007, voorspelde fractievoorzitter Ton Menke al: 'ik weet zeker dat je er geen spijt van krijgt.' En gelijk had ie, na een maand had ik de koorts al te pakken.
De afgelopen 2 jaar heb ik de gemeentepolitiek geproefd, gesnoven, geprobeerd en beoefend en afgelopen zomer wist ik het zeker: dit is wat ik wil! Ik kan het en ik ga er voor! Maar door deze teleurstellende uitslag laat dit nog zeker 4 jaar op zich wachten.

Emotioneel
Op de uitslagenavond woensdag fietste ik met lood in de schoenen naar de Drufabriek, ik was al op de hoogte van de dreigende nederlaag. Toch viel het kwartje gevoelsmatig nog niet. De volgende dag echter des te harder. 's Avonds bij de fractievergadering maakte zich een wervelwind van emoties van mij meester: teleurstelling, verdriet, machteloosheid, boosheid, zelfs jaloezie en daarna schuldgevoel vochten om een plekje in mijn gemoedstoestand. Toen partijvoorzitter Marcel Roelofs opmerkte dat ik zo stil was (degenen die mij kennen, weten dat dat niet goed is), brak ik. Het klinkt dramatisch, maar ik kan het echt niet anders zeggen. Emo-muts als ik ben, kon ik nog net uitbrengen dat ik zo enorm teleurgesteld was, de rest kwam er slechts hikkend en overvloeid met tranen uit. Tja, zo zit ik nou eenmaal in elkaar, geen kouwe kikker.

Maar ik zal toch moeten zien dat ik die emoties kan ontwarren en een plek geven, want ik wil wel betrokken blijven bij de fractie. Vond het toch erg fijn tussen mijn jongens te zijn donderdag, Ton, John, Henri. Iemand vroeg me: tijd voor een nieuwe hobby? Nee, dat lijkt me nog vier jaar te vroeg. Echter, er is wel wat meer tijd te verdelen.

Dat wordt een aanval op mijn overvolle boekenkast en intussen kan de prins op het witte paard zich ook aandienen.

4 opmerkingen:

  1. En hoe voelde het dat Bos na zo'n uitslag breed lachend verkondigt: "De PvdA is terug!" - Ik vond dat totaal ongepast. Wel een goede campagne-move, omdat Bos ook wel weet dat die soundbite overal te zien en te horen zal zijn en wellicht gaan mensen het dan ook echt geloven. Self-fulfilling prophecies en zo.

    Maar de feiten liggen anders. Bijna 700 actieve partijleden kunnen nu een ander tijdverdrijf gaan zoeken. Partijleden die zich net als jij emotioneel betrokken voelen en er echt iets van wilden maken.

    Dan is het nogal mager om je zo te verkneukelen over het feit dat je in een landelijke peiling / omrekening minder slecht scoort dan verwacht. Vooral als die omrekening gebeurt op basis van een opkomst van nog niet de helft van het aantal stemgerechtigden, die ook wel wisten dat ze niet voor de TK stemden. Vlak strategisch stemgedrag niet uit.

    Rot voor je en sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je. Inderdaad vond ik deze opmerking nogal wrang, al hoop ik natuurlijk wel dat het waar is in juni... Ook dat moeten we afwachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Marloes. Ja, je leest het goed: lieve Marloes. Ik weet dat je, zoals je zelf in je stukkie schrijft, een emotionele muts bent. Daarom was het feit dat de Twitterkoningin zich pal na de uitslag zo oorverdovend stil hield, voor mij (en met mij waarschijnlijk voor vele anderen) een teken aan de wand: dit moet echt pijn hebben gedaan. Ik ken je fanatisme, je gedrevenheid, ja: je verbetenheid waar het jouw partij, jouw mensen, jouw idealen aangaat. Probeer het langzaam los te laten. Probeer te relativeren. Dat gaat je ook lukken. Je blog is een mooie eerste aanzet. En besef dat de grootste daden in veel gevallen pas veel, veel later als zodanig in de beeldvorming worden erkend. Liefz, Schuur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geen marloes over boord, zijn nog veel werelden te winnen, ook in de oude ijsselstreek. Daar hebben me mensen als Marloes voor nodig. Over 4 jaar zijn wij weer aan zet, weet het zeker.
    groeten John Haverdil

    BeantwoordenVerwijderen